prof. dr hab. Irena Poniatowska

W latach 1957–1962 studiowała muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. Od roku 1965 związana z Instytutem Muzykologii UW, w którym przeszła przez wszystkie etapy kariery uniwersyteckiej: asystenta (1968), adiunkta (1970), docenta (1984), profesora nadzwyczajnego (1991) i profesora zwyczajnego (1996). W roku 1970 uzyskała stopień doktora na podstawie pracy Faktura fortepianowa Beethovena pisanej pod kierunkiem prof. Józefa Michała Chomińskiego. W roku 1983 – habilitację na podstawie rozprawy Muzyka fortepianowa i pianistyka w wieku XIX. W latach 1974–79 pełniła funkcję wicedyrektora, zaś w latach 1988–2003 kierowała Zakładem Powszechnej Historii Muzyki Instytutu Muzykologii UW. W latach 1986–1990 była też prodziekanem ds. studenckich Wydziału Historycznego UW, a w latach 1993–1999 prodziekanem ds. finansowych i badań naukowych.

Gościnnie prowadziła szereg wykładów na innych polskich uniwersytetach, akademiach muzycznych (m.in. na studium podyplomowym Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie), w licznych towarzystwach naukowych, na Uniwersytecie III wieku, kursach Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci Szczególnie Uzdolnionych, za granicą m.in. w Moguncji, Paryżu (Sorbona), la Châtre, Kijowie, New Delhi.

Od 2001 roku przewodniczy Radzie Programowej Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina w Warszawie.