dr hab. Szymon Paczkowski, prof. ucz.
Studiował muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim w latach 1981–1986. Studia ukończył w roku 1986, uzyskując tytuł magistra, w 1996 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie muzykologii na podstawie rozprawy Nauka o afektach w myśli muzycznej I połowy XVII wieku (promotor: prof. dr hab. Irena Poniatowska, recenzenci: prof. dr hab. Mirosław Perz i prof. dr hab. Zygmunt Szweykowski), a w 2012 roku stopień doktora habilitowanego.
W Instytucie Muzykologii UW zatrudniony jest nieprzerwanie od 15 lutego 1987. Gościnie wykładał m.in. na Uniwersytecie w Tybindze (Eberhards Karls Universtität Tübingen), Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, Uniwersytecie Karola w Pradze, a także w City University of New York i Juilliard School of Music w Nowym Jorku (2013).
Jest autorem i redaktorem licznych publikacji naukowych i popularno-naukowych o międzynarodowej recepcji, w tym dwóch książek: Nauka o afektach w myśli muzycznej I połowy XVII wieku (1998) oraz Styl polski w muzyce Johanna Sebastiana Bacha (2012), przetłumaczonej na język angielski i opublikowanej przez wydawnictwo Rowman & Littlefield w serii Contextual Bach Studies (2016).
Jego aktualne zainteresowania badawcze koncentrują się na różnych aspektach historii kultury muzycznej od wieku XVII po wiek XIX, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień z obszaru teorii i estetyki muzyki epoki baroku oraz historii opery. Jest też intensywnie zaangażowany w badania nad kulturą muzyczną Polski i Saksonii w czasach tzw. unii polsko-saskiej za panowania w Rzeczypospolitej Augusta II i Augusta III.
Był kierownikiem naukowym 12. Międzynarodowego Kongresu Muzyki Barokowej, który zorganizował w Warszawie w roku 2006, a także sesji naukowej “Sixth Bach Dialogue Meeting” w roku 2013 na Uniwersytecie Warszawskim wspólnie z grupą badawczą Bach Network UK i Narodowym Instytutem Fryderyka Chopina.
Jest uznanym specjalistą w zakresie muzyki baroku (w szczególności jako znawca muzyki J.S. Bacha) oraz opery XIX-wiecznej (w szczególności Ryszarda Wagnera). Jest członkiem komitetu naukowego międzynarodowej grupy badawczej Bach Network UK, członkiem American Bach Society oraz Neue Bach-Gesellschaft w Lipsku.
Stale współpracuje z Programem II Polskiego Radia, Filharmonią Narodową w Warszawie i Teatrem Wielkim – Operą Narodową. W latach 1999–2001 był dyrygentem i kierownikiem artystycznym Chóru Akademickiego Uniwersytetu Warszawskiego.
